పచ్చగా...

ఇదేమిటి ఇలా సయ్యాటలాడుతోంది... చిరుగాలి సవ్వడికి  పరవశిస్తోంది... దీనికేమైందో...
వాళ్ళెవరో.. ఎక్కడా చూసిన జ్ఞాపకం లేదు... సయ్యాటలూ సవ్వడుల మధ్య వీళ్ళూ గొంతెత్తి పాడుతున్నారెందుకో... హలాల చేతులతో పొలాలు  తడుముతూ పొంగిపోతారేమిటో?...
వీళ్ళకి ఏదో అయింది ... మట్టి పిసికి పిసికీ మెదళ్ళు వీళ్ళకి మొద్దుబారుతున్నాయి...
వీళ్ళ బతుకు మట్టవుతోంది...
ఒరేయ్ ఆ మట్టి వదిలెయ్ నీ బతుకుతో పాటూ ఒళ్ళూ చల్లబరుస్తా....
చచ్చాక దొరికే స్వర్గం కన్నా బెస్టయిన స్వర్గంలో నీకు చల్లటి సౌఖ్యాలు ఇప్పిస్తా...
అటుచూడు.. నవీన స్వర్గ నిర్మాతలొస్తున్నారు... నీ బతుకు బీమా బీరువాలో భద్రపరిచి నవీన సుఖాలు పొందాక అందిస్తా... నా మాట వినవూ ... పచ్చగా సుఖిస్తావు?

-- రామచంద్ర శర్మ గుండిమెడ
18/11/2014

HOPE

WALKING ON THE STREET OF DARKNESS ALONE,..
STRAY DOGS BARKING, NIGHT CREATURES CRIES LISTENING ON A SILENT DARKNESS...
NOTHING IS VISIBLE ... FOG JUST FORMING AROUND.  I LISTEN MY HEART'S FAST BEAT,
LOOKING AROUND WITH A HOPE OF LIGHT
I MOVED FORWARD.

గుండె బరువు

సన్నదే ... మెల్లిగా పైనుండి జారుతోంది
బరువెక్కిన గుండెను ఊరడించుకునేందుకు ...
ఒక్కొక్కటీ పడుతూ చేసే ఆర్తనాదం
చిరు సవ్వడిగా వినిపించింది అందరికీ ...
నిన్నగాక మొన్నేగా తడిసి ముద్దయ్యారు?
మీ నిట్టూర్పులు వడగాలి హోరుకు నిశ్శబ్దం అయ్యాయి కదా.
ఇపుడు రోదించే హృదయం జార్చే చుక్క మీకు ఆనందపు జల్లయిందా.. మీ కాళ్ళ కింద నలుగుతూ  చినుకు చిత్తడౌతోంది..
అందుకే అంబరానికి మీరంటే కోపం...
గుండె బరువు అలానే దాచుకుంది ఇన్నాళ్ళూ ...

సందేహం

ఓ అగ్ని గుండంలాంటి మధ్యాహ్నాన్ని దాటుకుంటూ సుడులు తిరుగుతూ వచ్చిన గాలినీ దానితోనే నేనూ అంటూ ఆనందమో విషాదమో తెలియని అవ్యక్త సాయంత్రం వేళ రెండు బొట్లు రాల్చి వెళ్ళింది... చల్లబడిందనుకున్న సాయంసమయం చీకటి మాటుకు జారుకుని రాత్రి జాగారం మిగిల్చి గాఢ నిద్రలోకి జారుకుంది... మండే కళ్ళకు ఉదయాన్నే నిప్పుల కొలిమి ఆహ్వానం పలుకుతోంది... వెళ్ళాలా మానాలా ఒకటే సందేహం ...

అతిరథ మహారథుడు అనూరుండైన వైనం

ఆయనో చిన్న రాజు... అంచెలంచెలుగా రాజ్యాన్ని విస్తరించాడు... చుట్టూ బంధుమిత్ర సపరివారం వంధిమాగధులూ వెంట స్తోత్రపాఠాలతో కీర్తిస్తుండగా కీర్తనా మహిమతో తనను తాను అతిరథుడిగా భావించి పొంగిపొర్లుతున్న ఆనందం ఆపలేక కదనానికి కాలు దువ్వాడు... ఆయన అంగరంగ రాజ్యానికి బాసటగా వేలాది యోధులు తమ సర్వస్వం సమర్పించి ముందుకు ఉరికారు. ముందుగా శత్రు సైన్యం ఈయన మందీ మార్బలాన్ని చూసి ఈయన అతిరథ మహారథుడని నిదానించారు... భీకర యుద్ధంలో ఈ రథ శ్రేష్టుడైన రాజుగారికి ఊహించని పరాజయం ఎదురైంది . వెనుతిరిగి చూస్తే సకుటుంబం 18 మంది పరివారం మిగిలారు. ధనాగారం దెబ్బ తినకపోవడంతో ముందు ముందు రాజ్య విస్తరణ చేయాలని భావించినవాడై మిన్నకుండిపోయాడు. తాను ఈ స్థితికి రావడానికి కారణమైన మహారాణిని ముందు తిట్టుకునినూ తదుపరి రాణిగారి సామంతుడు పడుతున్న ఇబ్బంది చూసి మనసు నీరై తన అంగరంగ రాజ్యాన్ని మహా సామ్రాజ్యంలో కలిపేసి ఆనంద బాష్పాలు రాల్చాడు. అప్పటినుంచే కష్టం మొదలయ్యింది . రాజ్యం అప్పగించడంపై అలకలు మొదలయ్యాయి . ఈలోగా ఆయన పుట్టిన రాజ్యం రెండు చేయాలని రాణిగారు సంకల్పించారు. అంతకుముందు వరకూ అతిరథ మహారథుడైన రాజుగారు రాత్రికి రాత్రి అర్థరధుడయ్యాడు. ఆ స్థితిలో ఆయన్ని చూడలేని మహారాణి అంగరాజువి కాకున్నా నీవునూ మా సామంతరాజువే అని పట్టాభిషేకం జరిపించారు.తదనంతరం పుట్టిన రాజ్య విభజన మొదలైంది . నేను పుట్టానక్కడ విడదీయొద్దని చేసిన మొర విఫలం అయింది .  అంగరాజు సామంతుడిగా ఊడిగం చేస్తూనే తన తప్పేం లేదని కన్నీరు పెట్టాడు ఎటూ కదలలేని స్థితికి చేరాడు. ఈలోగా యుద్ధ భేరి మోగింది . నీది ఎటూ కదలలేని స్థితి కావున సారధ్యం నీదేనని మహా రాణి భరోసా ఇచ్చింది. ఆనందంతో ముందడుగు వేసిన ఆయనకు రథ పగ్గాలు అప్పగించారు. నీ బాధ్యత రధం తోలుటయే అని రాణి వారు చెప్పారు .
అతిరథ మహారథుడైనఅంగరంగ రాజు చివరికి  సర్వం పోయి కదలలేని స్థితిలో అనూరుడై రథం తోలుటలో శిక్షణ పొందుచున్నాడు
ఆయనో చిన్న రాజు... అంచెలంచెలుగా రాజ్యాన్ని విస్తరించాడు... చుట్టూ బంధుమిత్ర సపరివారం వంధిమాగధులూ వెంట స్తోత్రపాఠాలతో కీర్తిస్తుండగా కీర్తనా మహిమతో తనను తాను అతిరథుడిగా భావించి పొంగిపొర్లుతున్న ఆనందం ఆపలేక కదనానికి కాలు దువ్వాడు... ఆయన అంగరంగ రాజ్యానికి బాసటగా వేలాది యోధులు తమ సర్వస్వం సమర్పించి ముందుకు ఉరికారు. ముందుగా శత్రు సైన్యం ఈయన మందీ మార్బలాన్ని చూసి ఈయన అతిరథ మహారథుడని నిదానించారు... భీకర యుద్ధంలో ఈ రథ శ్రేష్టుడైన రాజుగారికి ఊహించని పరాజయం ఎదురైంది . వెనుతిరిగి చూస్తే సకుటుంబం 18 మంది పరివారం మిగిలారు. ధనాగారం దెబ్బ తినకపోవడంతో ముందు ముందు రాజ్య విస్తరణ చేయాలని భావించినవాడై మిన్నకుండిపోయాడు. తాను ఈ స్థితికి రావడానికి కారణమైన మహారాణిని ముందు తిట్టుకునినూ తదుపరి రాణిగారి సామంతుడు పడుతున్న ఇబ్బంది చూసి మనసు నీరై తన అంగరంగ రాజ్యాన్ని మహా సామ్రాజ్యంలో కలిపేసి ఆనంద బాష్పాలు రాల్చాడు. అప్పటినుంచే కష్టం మొదలయ్యింది . రాజ్యం అప్పగించడంపై అలకలు మొదలయ్యాయి . ఈలోగా ఆయన పుట్టిన రాజ్యం రెండు చేయాలని రాణిగారు సంకల్పించారు. అంతకుముందు వరకూ అతిరథ మహారథుడైన రాజుగారు రాత్రికి రాత్రి అర్థరధుడయ్యాడు. ఆ స్థితిలో ఆయన్ని చూడలేని మహారాణి అంగరాజువి కాకున్నా నీవునూ మా సామంతరాజువే అని పట్టాభిషేకం జరిపించారు.తదనంతరం పుట్టిన రాజ్య విభజన మొదలైంది . నేను పుట్టానక్కడ విడదీయొద్దని చేసిన మొర విఫలం అయింది .  అంగరాజు సామంతుడిగా ఊడిగం చేస్తూనే తన తప్పేం లేదని కన్నీరు పెట్టాడు ఎటూ కదలలేని స్థితికి చేరాడు. ఈలోగా యుద్ధ భేరి మోగింది . నీది ఎటూ కదలలేని స్థితి కావున సారధ్యం నీదేనని మహా రాణి భరోసా ఇచ్చింది. ఆనందంతో ముందడుగు వేసిన ఆయనకు రథ పగ్గాలు అప్పగించారు. నీ బాధ్యత రధం తోలుటయే అని రాణి వారు చెప్పారు . అతిరథ మహారథుడైనఅంగరంగ రాజు చివరికి  సర్వం పోయి కదలలేని స్థితిలో అనూరుడై రథం తోలుటలో శిక్షణ పొందుచున్నాడు.

ఒంటరి

జలజలా కురుస్తోంది కన్నిటి వాన
కన్నీరే  మున్నీరవుతోంది
వ్యధాభరిత జీవితపాశులు
ఆనందానుభూతులే జీవితమైనవాళ్ళు
ఎవరైనా ఒకటే
పశుపక్ష్యాదులకూ అది నేస్తం

మానవ జాతికే విచిత్ర చుట్టం

కన్నీటి చుక్క

అదిమిన కొద్దీ ఉబుకుతోంది 

పిపీలకాల్లాంటి మనుషుల్లో దాగివున్న మహార్ణవమది

ఒకప్పుడు దానికీ విలువుంది 

చుక్కరాలితే ఒకటే ఖంగారు , భయం

ఆ వెంటే ఓదార్పులు, నిట్టూర్పులూ

ఆ క్షణాన దానికి అందరూ ఆప్త మితృలే

గతం గతః

ఇపుడంతా స్మశాన నిశ్శబ్దమే

కన్నీటి చుక్క జారుతుంటే 

బుగ్గలు తడిసి పెదాలకు ఉప్పగా తగిలినా 

ఎవరికీ పట్టదు

బొట్టు బొట్టూ రాలుస్తూ

కాల్వలూ నదీనదాలు కడ్తున్నా

చూసేవారు లేరు 

మానవజాతి పుట్టిన నాటి నుండీ 

పొంగుతున్న ఆ చుక్క 

ఈ వస్తువాద ప్రపంచంలో 

పాపం యిపుడు ఒంటరిది

దానికి ఓదార్పే కరవు

-- గుండిమెడ రామచంద్ర శర్మ 

4/2/2008 

జీవితం

జీవితం
నీ దారంతా ముళ్ళేరా
వాటిని ఏరుకుంటూ కాలం గడిపేస్తాలే
నిశ్శబ్దం భయపెడుతోందిరా
కీచురాళ్ళు తోడున్నాయిగా
ఏమిటీ జీవితం...
చావుపుటుకల మధ్య సన్నటి విభజన రేఖలే...
‍- రామ‌చంద్ర శ‌ర్మ గుండిమెడ‌
29-01-2014

శిశిరం

శిశిరం
-- రామచంద్ర శర్మ గుండిమెడ (21/1/2014)
ఆకులు రాలుతున్నాయి ఆవిర‌వుతున్న ఆశ‌ల‌లాగే
మోడువారే తీవెలు త‌డారిన తిన్నెలు నీరింకిన క‌ళ్ళలాగే
కాంక్షల తీరంలో ఈవ‌ల నేను... అల్లరి అల‌లా అక్కడే నీవు
ఇద్దరికీ మ‌ధ్య అడ్డుగా చెలియ‌లిక‌ట్ట వెక్కిరిస్తోంది క‌దూ
రాలిన ఆకులు తీవెల‌ను ముద్దాడ‌క‌పోవా?... ఆవిరైన ఆశ‌లు చివురు తొడ‌గ‌క‌పోవా?
శిశిరంలో వ‌సంతం రాదా...