Pages

Thursday, September 24, 2020

వైభవం పోయినా ఆ పేరే నిలిచింది

ఆ ఊరి పేరు విన‌గానే ఛ‌ప్పున చాలా విష‌యాలు స్ఫుర‌ణ‌కు వ‌చ్చేస్తాయి... చుట్టూ ఏరు ఊరును విడ‌దీస్తూ మ‌ధ్య‌లో కృష్ణా గోదావ‌రి కాల్వ‌లు ఒక‌వైపు  గ్రాండ్ ట్రంక్ రోడ్డు.... అతి పెద్ద ఓవ‌ర్‌బ్ర‌డ్జి గుర్తుకు వ‌స్తాయి. మ‌ధ్య‌లో కృష్ణ కాల్వ‌పై వున్న క‌ర్ర‌ల వంతెన కూడా గుర్తొస్తుంది పాత త‌రానికి... 
బ్రిటీష్ హ‌యాంలో గోదావ‌రిపై ధ‌వ‌ళేశ్వ‌రం వ‌ద్ద బ్యారేజీ నిర్మించిన స‌ర్ ఆర్ధ‌ర్ కాట‌న్‌, కేవ‌లం బ్యారేజీ క‌ట్టేసి ఊరుకోలేదు. ఆ బ్యారేజీ నుండి పంట పొలాల‌కు నీరందేందుకు అటు నుండి  గోదావ‌రి కాల్వ‌ను, ఇటు నుండి కృష్ణ న‌ది నుండికాల్వ‌ను త‌వ్వించి కృష్ణా గోదావ‌రి న‌దుల‌ను అనుసంధానం ఆ ఊరి శివార్ల‌లో చేసేశారు. ఇది జ‌రిగి నూట యాభై ఏళ్లయింది.  అప్ప‌ట్లో హేలాపురిగా ప్ర‌సిద్ధికెక్కిన ప్ర‌స్తుత ఏలూరు న‌గ‌ర‌మే ఆ ఊరు. ఊరును ఒక‌టో ప‌ట్ట‌ణం , రెండోప‌ట్ట‌ణంగా విడ‌దీస్తూ కృష్ణ కాల్వ ప్ర‌వ‌హిస్తూంటుంది. అప్ప‌ట్లో కాల్వ లో నీరు ఎక్కువ‌గా ఉండేది.  రెండో ప‌ట్ట‌ణం నుండి ఒక‌టో ప‌ట్ట‌ణం   వెళ్ళేందుకు వీలుగా కృష్ణ కాల్వ వ‌ద్ద ఏలూరు ప‌వ‌ర్‌పేట వ‌ద్ద ఒక క‌ర్ర‌ల‌తో నిర్మించిన వంతెన క‌ట్టారు. ద‌శాబ్దాలుగా ఈ క‌ర్ర‌వంతెన ప్ర‌జ‌ల‌కు సేవ‌లందించింది. క‌ర్ర‌వంతెన ఎంత ప్రాధాన్య‌త సంత‌రించుకుందంటే అదున్న సెంట‌ర్‌కు త‌న పేరే ఖాయం చేసేంత‌గా... ఆ త‌ర్వాత వంతెన‌కు ఒక‌వైపు ప‌ళ్ళ దుకాణాలు  వెలిశాయి. ఈ ప‌ళ్ళ దుకాణాలు ఉండ‌డం వ‌ల్ల  ఏలూరు జ‌నం అంతా పండ్లు కావాలంటే,పూలు కావాలంటే క‌ర్ర‌వంతెన ద‌గ్గ‌ర‌కు వ‌చ్చే వారు. ఈ పండ్ల దుకాణాల కార‌ణంగా క‌ర్ర వంతెన‌ను ప‌ళ్ళ వంతెన అని కూడా పిలిచే వారు. క‌ర్ర‌ల‌తో ఉన్న ఈ వంతెన ను   పాద‌చారులు, సైకిలిస్టులు మాత్ర‌మే దాటేవారు. సైకిళ్ల‌ను చంక‌లో పెట్టుకుని మెట్లు ఎక్కి క‌ర్ర‌ల మీద‌కు ఎక్కించి అదేవిధంగా కిందికి దించుకుంటూ సైకిలిస్టులు వెళ్ళేవారు. ఈ వంతెన ద‌గ్గ‌ర కృష్ణ కాల్వ ఉధృతంగా ప్ర‌వ‌హిస్తుండేది. క‌ర్ర‌ల వంతెన ప‌క్క‌న వార్ఫ్ ఉండేది. ఈ వార్ఫ్ ద‌గ్గ‌ర ప‌డ‌వ‌లు ఆగేవి. ప‌డ‌వ‌ల్లో వివిధ సామాన్ల‌ను ఎక్కించి అటు విజ‌య‌వాడ వైపు, ఇటు రాజ‌మండ్రి వైపు తీసుకువెళ్ళేవారు. కాల‌క్ర‌మంలో కర్ర వంతెన‌కు వున్న క‌ర్ర‌లు విరిగిపోయి ప్ర‌మాదాలు జ‌రిగే అవ‌కాశం ఏర్ప‌డ‌డంతో చెక్క‌ల‌ను తొలగించి కాంక్రీట్ వేసి సిమెంట్ వంతెన చేసేశారు. సిమెంట్ శ్లాబ్ వేసినా దాన్ని క‌ర్ర‌వంతెన అనే పిలిచేవారు. 1995 చివ‌ర్లో ఒక రాత్రి ఈ వంతెన శ్లాబ్ కూలిపోయింది.  ఆ స‌మ‌యంలో కొంద‌రు వ‌ల‌స కూలీలు వంతెన చివ‌ర్లో నిల‌బ‌డి కూలీ డ‌బ్బులు పంచుకుంటున్నారు. ఆ స‌మ‌యంలో శ్లాబ్ ఒక‌వైపు కూలిపోయి  కాల‌వ‌లోకి జార‌డంతో దానితోబాటు కూలీలూ జారి కాల్వ‌లో ప‌డ్డారు. అయితే ఎవ‌రికీ ఎటువంటి గాయాలూ కూడా త‌గ‌ల‌క‌పోవ‌డంతో అంద‌రూ ఊపిరి పీల్చుకున్నారు. ఈ ఘ‌ట‌న త‌ర్వాత దాన్ని మ‌ర‌లా శ్లాబ్ వేసి రెడీ చేశారు. ఇన్ని సార్లు కూడా క‌ర్ర‌వంతెన త‌న పేరు నిల‌బెట్టుకుంది. త‌ర్వాత 2006లో ఈ వంతెన‌ను కార్లు వెళ్ళేవిధంగా డిజైన్ చేసి ఎట్ట‌కేల‌కు పెద్ద వంతెన‌గా మార్పు చేశారు. ఇప్పుడు క‌ర్ర‌వంతెన‌కోసం వెతికే వారికి అది క‌న‌బ‌డ‌దు... క‌నీసం దాని ఆన‌వాళ్లు కూడా లేవు... కానీ సెంట‌ర్ పేరు మాత్రం క‌ర్ర‌వంతెన సెంట‌ర్‌గానే పిలుస్తుంటారు.  వంతెన లేక‌పోయినా పేరును మాత్రం చిర‌స్థాయిగా నిలుపుకున్న‌ది ఒక్క క‌ర్ర వంతెన మాత్ర‌మే... ఏలూరుకు ఓ మాన్యుమెంట్‌

Friday, August 7, 2015

THE WALKING TEACHER

This story filed by me to UNI news agency in 2003 i think. Talking with him was a bitter experience to me. Now where was he living..  what he's doing.  Don't know.

I remember what this jalpaiguri walking teacher asking me in 2003.
He questioned me "are you a staff correspondent" . why i asked him. he declined to speak with me if i am a contributor. He had bitter experience with stringers in andhra pradesh in two three areas. He was exploited in rural andhra area to send his news for publication. Seeing agony and anger in his tone i  just looked at him. I told him that i was a stringer of the district to UNI  news agency. Even then
he wont accept to speak with me. He said stringers have no knowledge and try to exploit everyone. Really i was shocked and irked with him. I just want to leave him to his fate.  Controlling my anger and agitating and disturbed mood i tried to explain all are not one. And told him some may like that. To my goodness... it is in dpro's office... the  staff couldn't speak english .. at that time only
sub staff on duty. his only hope to speak is me.
Atlast with my butler english i managed him and filed the story. it take me one and half hour to convinve him. As he was angry with the stringer who asked money. All he told with agony of exploitation by some mischuvous scribes on his tour. after convincing, i said him wishes. he told ' i didn't tell u anything.' I just  smiled and said no need sir... u already gave my story. happy journey... now Mr. Swapna kumar das the walking teacher may live in peace in his native place...

Sunday, May 24, 2015

బతుకు వెంపర్లాట


బతుకు వెంపర్లాట
బతుకుతున్నాం కాబట్టి వెంపర్లాడుతున్నాం బతుకు రహదారి ముళ్ళగానో సాఫీగానో కనపడుతోంది కాబట్టి నడిచేస్తున్నాం సుఖంగానో భారంగానో
కన్ను తెరిస్తే జననం కన్ను మూస్తే మరణం అన్నది తెలిసి పుట్టినప్పుడూ పోయేటప్పుడూ ధారాపాతంగా నిన్ను నువ్వు తడిపేసుకోవడమో ఎదుటివారిని తడిపేయడమో చేసేస్తాం
ఆనందమో విషాదమో తెలిసే సరికి కట్టె మాట్లాడటమో నలుగురి భుజాలమీదుగా నిశ్చలంగా వెళ్ళడమో జరిగిపోతుంది....
ఈ మధ్య సమయంలో అహాలతో ఎగిరి పడుతూ పదిమందికీ దూరమవుతూ జీవిత చక్రాన్ని మనది చేసుకునేట్టు చూస్తాం...  మనకి కానిదాన్ని పొందేందుకు కనబడని దేవుడికి పొర్లు దండాలెడతాం... అవసరమైతే లంచం ఇవ్వజూపుతాం.. ఎన్ని చేసినా వెంట వచ్చేది ఏముండదు... కనీసం నీ చితాభస్మం కూడా....
24.5.2015

Wednesday, January 21, 2015

ఓ ఆనందకర జ్ఞాపకం ... ఆత్మీయ కలయిక

ఇప్పటికి ఓ రెండు దశాబ్దాలు అవుతుంది . ఫోన్లోనో ఇమెయిల్ లోనో మాట్లాడుకోవడమే... నా చిన్నప్పుడు స్కూల్లో చేర్చేందుకు (నర్సరీ) మా బాబాయ్ కేశవ రామయ్య గారితో రావడం గుర్తు.. ఆ తర్వాత నన్ను ఎత్తుకోవడం , ఆడించడం గుర్తు. ఏలూరు సర్ సీఆర్ రెడ్డి కాలేజీలో రీడర్ గా చేస్తూ అమెరికా వెళ్ళేందుకు సిద్ధమైనప్పటి దృశ్యం ఇంకా కళ్ళ ముందు మెదులుతోంది... గన్నవరం ఎయిర్ పోర్టు లో ఆయనకు వీడ్కోలు పలికేందుకు మా ఇంటిల్లిపాదీ వెళ్ళిన జ్ఞాపకం ...
1991లో మా తాతగారు గుండిమెడ శ్రీరాములు , మా బామ్మ గారు నాగరత్నమ్మ కాలం చేసినప్పుడు పరామర్శకు వచ్చారు...
ఆ తర్వాత ఇన్నేళ్ళకు ఏలూరు వచ్చిన మా మామయ్య గారు వెల్చేరు నారాయణ రావు ను ముఖాముఖి పలకరించి ఓ ఫొటో తీయగలిగాను... డిసెంబరు నెలాఖరులో మా తెలుగు టీచర్ మొక్కపాటి లలిత గారి ఇంట్లో ఇలా కెమెరా కు వెల్చేరు చిక్కారు....

Tuesday, November 18, 2014

పచ్చగా...


ఇదేమిటి ఇలా సయ్యాటలాడుతోంది... చిరుగాలి సవ్వడికి  పరవశిస్తోంది... దీనికేమైందో...
వాళ్ళెవరో.. ఎక్కడా చూసిన జ్ఞాపకం లేదు... సయ్యాటలూ సవ్వడుల మధ్య వీళ్ళూ గొంతెత్తి పాడుతున్నారెందుకో... హలాల చేతులతో పొలాలు  తడుముతూ పొంగిపోతారేమిటో?...
వీళ్ళకి ఏదో అయింది ... మట్టి పిసికి పిసికీ మెదళ్ళు వీళ్ళకి మొద్దుబారుతున్నాయి...
వీళ్ళ బతుకు మట్టవుతోంది...
ఒరేయ్ ఆ మట్టి వదిలెయ్ నీ బతుకుతో పాటూ ఒళ్ళూ చల్లబరుస్తా....
చచ్చాక దొరికే స్వర్గం కన్నా బెస్టయిన స్వర్గంలో నీకు చల్లటి సౌఖ్యాలు ఇప్పిస్తా...
అటుచూడు.. నవీన స్వర్గ నిర్మాతలొస్తున్నారు... నీ బతుకు బీమా బీరువాలో భద్రపరిచి నవీన సుఖాలు పొందాక అందిస్తా... నా మాట వినవూ ... పచ్చగా సుఖిస్తావు?

-- రామచంద్ర శర్మ గుండిమెడ
18/11/2014

Tuesday, October 14, 2014

HOPE

WALKING ON THE STREET OF DARKNESS ALONE,..
STRAY DOGS BARKING, NIGHT CREATURES CRIES LISTENING ON A SILENT DARKNESS...
NOTHING IS VISIBLE ... FOG JUST FORMING AROUND.  I LISTEN MY HEART'S FAST BEAT,
LOOKING AROUND WITH A HOPE OF LIGHT
I MOVED FORWARD.

Monday, August 4, 2014

గుండె బరువు

సన్నదే ... మెల్లిగా పైనుండి జారుతోంది
బరువెక్కిన గుండెను ఊరడించుకునేందుకు ...
ఒక్కొక్కటీ పడుతూ చేసే ఆర్తనాదం
చిరు సవ్వడిగా వినిపించింది అందరికీ ...
నిన్నగాక మొన్నేగా తడిసి ముద్దయ్యారు?
మీ నిట్టూర్పులు వడగాలి హోరుకు నిశ్శబ్దం అయ్యాయి కదా.
ఇపుడు రోదించే హృదయం జార్చే చుక్క మీకు ఆనందపు జల్లయిందా.. మీ కాళ్ళ కింద నలుగుతూ  చినుకు చిత్తడౌతోంది..
అందుకే అంబరానికి మీరంటే కోపం...
గుండె బరువు అలానే దాచుకుంది ఇన్నాళ్ళూ ...